غزل ورودی محرم

هزارشکرشدم معتکف به خوان حسین

مه عزاست دلم گشته میزبان حسین

محرم آمده و باسرشک دیده شدیم

به آه وناله شبگیر،میهمان حسین

گناه بیش وکرم بیشتر چه مرحمتی

شدم چوفطرس مضطرنقاره خوان حسین

هزارشکرکه چون قطره درتکاپویم

علی الدوام به دریای بی کران حسین

نوشته روی دلم باخط محبت وعشق

چه نعمتی است گدایی برآستان حسین

چه افتخاراز آن به که اشک می ریزم

برای غربت بی حدکاروان حسین

من ار چه نوکرخوبی نبوده ام اما

دلم خوش است به الطاف بی کران حسین

به سنگ قبرمن بیقرار بنویسید

که بوده ام همه ایام روضه خوان حسین

چگونه آتش خشم خدامرا سوزد

وحال آنکه به دستم خط امان حسین